دیار خلوت

یه نفر خوابش میــــــاد واسه ی خواب جا نداره                             یه نفر یه لقمه نــون برای فردا نداره

یه نفر از بس بزرگه  خونشون گم میشه توش                             اون یکــی اتــــاقشون واسه همه جا نداره

یکــی دفترش پر از نقــــاشی و خط خطیه                                   اون یکــی مداد برای آب  و بــــا بــــا نداره

یکــی ویلای کنــــار دریاشون قصـــره ولی                                    اون یکــی حتی تو فکرش آب دریــــــا نداره

یکــی هر هفته یه روز پزشکشـون میــــاد خونش                        یکــی داره می میــــــره  خرج مداوا نداره

یه نفر می ارزه امضــــاش به هزار تا عالمی                                  یکــی بعد عمری رنج و زحمت امضــــــا نداره

یکــی دوس داره که کـــــارتون ببینه اما کجــا                                یکــی اینقد دیده که میل تماشــــا نداره

یکــی فکر آخــــرین رژیمـــــــای غذاییه                                         یکــی از بس که نخورده شب و روز نا نداره

یاد اون حقیـقت کلاس اول افتـــــــادم                                            دارا خیلی چیزا داره ولی ســـــــارا نداره

بعضی قلبـــا ولی دنیـایی واســــه خودش داره                              یه چیزایی داره توش که توی دنیـــا نداره

همیشه تو دنیـــا کلـــی فرق بین آدمـــــــــا                                   این یه قانون شده و دیروز و حالا نداره

خدا به هر کسی هر چیزی دلش می خواد بده                              همه چی دست اونه  ربطی به شعرا نداره !